Goed Geaard komt op voor geaardheid in de Achterhoek. Wij staan voor normalisatie van diversiteit ten opzichte van zowel sexuele orientatie als gender identeit.
Wij geloven dat door onze verhalen te delen iedereen kan zien dat we uiteindelijk allemaal hetzelfde zijn door onze verschillen.
19/12/2019
Weer een super gezellige avond voor Goed Geaard!
Onder begeleiding van Sander Snijders hebben we op 19 December bij Belegh van Grol allemaal vollop in de kerstsfeer mooie kransen gemaakt.
Ieder mocht z'n creativiteit loslaten en maken wat die wou. Onder het groen, de hars en de glitter is het echt een geslaagde avond geworden.
Mooie kransen zijn gemaakt, verhalen zijn gedeeld en vriendschapen gevormd en dat met hapjes en drankjes verzorgd door onze eigen Nicole Rouwmaat.
Gezelligheid, creativiteit en samenzijn. Is dat niet waar de feestdagen om gaan?
Fijne feestdagen en wij wensen jullie allen een goed geaard 2020!!
Ik ben Melanie Garstenveld, 30 jaar, kom uit Vragender en ik heb een vriendin. Niet zo maar eentje! Ze is echt mijn vriendin, mijn schatje, wij doen het met elkaar! Zo, het ijs is gebroken.
Waarom ik dit deel? Omdat ik een missie heb. Een grote missie. Zo groot, dat ik het niet alleen kan. Ik hoop daarom dat jij hier ook onderdeel van wilt zijn zodat we het onze missie kunnen maken.. Wat die missie dan is?
Het is mijn missie om ervoor te zorgen dat niemand meer uit de kast hoeft te komen.
Ja, je leest het goed. Want waarom zou je uit de kast moeten komen als het er eigenlijk helemaal niet toe doet wat je geaardheid is, omdat het gewoon oke is. Daarom GOED GEAARD! Een Facebook-pagina voor iedereen die reuze nieuwsgierig is naar alles wat met geaardheid te maken heeft, zodat we samen bruggen kunnen slaan!
Sinds ik 'uit de kast' ben, spreken mensen me met regelmaat aan met de meest uiteenlopende vragen. Ik moest daar in het begin best even aan wennen, maar ik merkte ook dat het helpt om er open over te zijn. Het heeft me al veel leuke en interessante gesprekken opgeleverd met mensen die nog in de kast zitten, mensen die gewoon geinteresseerd zijn hoe dat nou is, maar ook een ouder die voorbereid wil zijn voor het geval een van haar kinderen op hetzelfde geslacht zou vallen.
Het heeft bij mij best even geduurd voordat ik 'uit de kast' kwam, maar sindsdien ben ik er graag zo open mogelijk over, omdat ik merk dat het mij een vrij gevoel geeft en anderen ook! Want zeg nou zelf, zo anders is het helemaal niet en er is niets fijner om volledig jezelf te kunnen zijn.
Er zijn uiteraard wel wat verschillen. En in plaats van die te verbergen, vind ik het mooi om ze te laten zien. Ik hoop dat het daardoor makkelijker wordt om over geaardheid te praten en er open over te zijn zodat niemand meer uit de kast hoeft te komen.
Even wat feiten en percentages op een rijtje.
Er is in 2012 door het Sociaal en Cultureel Planbureau onderzoek gedaan naar hoeveel homo's, lesbische vrouwen en biseksuelen er zijn.
Mijn allereerste Storytime Saturday wil ik graag opdragen aan mijn Coming Out. En ik wil hem graag beginnen met een quote van mijn moeder:
LIEVE COLIN, TOEN PAPA EN MAMA JOU ZAGEN DANSEN ALS 3-JARIGE MANNETJE WISTEN WE AL ZEKER DAT JIJ NIET MET VRIENDINNETJES THUIS ZOU KOMEN
.
Het was eind schooljaar 2010, ik ging naar mijn examenjaar van de HAVO. In het vierde had ik een goede vriendin van mij ontmoet. Een meisje die een relatie had met een ander meisje.
In een korte tijd raakten we goed bevriend en we deelden alles met elkaar. Stiekem werd ik een beetje verliefd op haar en dit heb ik haar ook vaak genoeg verteld.
Later kwam ik erachter dat ik niet verliefd op haar was maar dat ik me erg verbonden met haar voelde omdat zij ook op het zelfde geslacht viel.
Ik kreeg in dit jaar (2010) namelijk ook voor het eerst interesse in jongens. Ik zat naast een jongen bij muziekles die erg knap, lief en muzikaal was, iets waar ik op viel.
Ik begon met die vriendin te praten over mijn gevoelens en zij vertelde me al snel dat ik misschien homo kon zijn. Ik ben alleen vanaf mijn jeugd ernstig gepest met het woord homo
waardoor ik een grote afkeur en angst heb ontwikkeld voor dat woord. Ik deed er dan ook alles aan om niet homo te zijn. Nachten heb ik wakker gelegen en mezelf eindeloos verteld dat
ik niet homo was en dat ik zou trouwen met een mooie vrouw, kindjes zou krijgen, een goede baan en als belangrijkste een gelukkig en zo normaal mogelijk leven.
Na maanden met gemengde gevoelens rond te lopen kwam ik er achter dat mijn aanpak om niet homo te worden me alleen maar rotter liet voelen.
Langzaam begon ik het gegeven meer te accepteren en mijn vriendin heeft mij hierin enorm geholpen.
Het moment was daar. We gingen na de examens met zijn allen op vakantie en ik wilde het graag aan mijn vriendengroep van de middelbare school gaan vertellen.
Op die vakantie vertelde ik het dus samen met mijn goede vriendin aan een andere vriendin. De vriend die ook aanwezig was sliep al en ik had de kans genomen om het
alvast aan de andere vriendin te vertellen omdat ik toch bang was voor de reactie van de vriend. Helaas waren de muurtjes vrij dun in het huisje en hoorde de vriend mijn coming out.
Gelukkig reageerde hij ontzettend positief en ik heb daarna dan ook heerlijk genoten van mijn vakantie al kijkend naar jongens samen met mijn vriendinnen.
De vriendengroep die ik thuis had (en waar ik nog steeds dagelijks mee om ga) hadden het nieuws nog niet vernomen.
Op een gebruikelijke vrijdagavond, onze vaste drink-en-klets-avond, stond ik dan ook op het punt om het aan hen te vertellen.
Toen het ineens over de liefde ging in het gesprek, pakte ik de kans en vertelde ik dat ik ook iemand had gevonden, maar dat die gene wel van het zelfde geslacht was.
De reactie van mijn vrienden: "Hehe Colin, je weet het nu eindelijk ook zelf!" Dit klinkt misschien heel hard, maar om dit te horen van mijn vrienden betekende de wereld voor mij.
Met een beetje cynische humor werd mij verteld dat ik eindelijk mezelf kon zijn bij hen.
Een paar jaar later begon ik aan de PABO. De school waar ik mijn opleiding op volg, staat bekend om zijn schoolfeesten; iets waar ik normaal niet zon fan van ben.
Het schooljaar begon echter erg goed en er waren vele leuke mensen in mijn leerjaar. Ik zag dus geen enkel ding wat me tegen zou houden om een leuk feestje te vieren.
Ik nodigde mijn vriendengroep van nu uit en we gingen met zijn allen naar de discotheek. We hadden het ontzettend naar onze zin. Kort voor het schoolfeest had ik mijn klas
verteld dat ik homo was. Ik kon dus geheel mezelf zijn en lekker feesten op mijn manier. Na een paar uur werd ik gestoord tijdens mijn dancebreak, toen er op mijn schouder werd getikt.
Ik draaide me om en er stond een meisje met een bril naar mij te lachen. Ze bewoog haar hoofd naar mijn oren (de muziek stond nogal hard) en stelde aan mij de vraag:
"Zeg, val jij eigenlijk op meisjes?" Ik vond het eerlijk gezegd een rare vraag van een meisje die ik niet kende, en ook al snel steeg de temperatuur in mijn gezicht en
begon ik angstig te worden. Tot mijn eigen verbazing reageerde ik volmondig met een trotse ontkenning waarop ze vervolgens reageerde met :"Super, dan heb ik een leuke jongen voor jou!"
Voor dat ik kon reageren werd ik in de richting van een grote en brede jongen geduwd (En ik ben zelf al 1,93 meter).
We begonnen te dansen en al snel verhuisde wij onszelf richting een rustig plekje om goed te kunnen converseren. Deze jongen is vervolgens de jongen geworden waar ik
voor het eerst mee heb gezoend. Op een gegeven moment kwam het moment daar om met hem af te spreken na het schoolfeest. Ik wist alleen geen manier om dit aan mijn ouders te vertellen.
Ik wilde niet zeggen dat ik met een jongen ging daten, maar ik kon ook niet niks zeggen aangezien ze altijd wel wilde weten waar ik was bij noodgevallen.
Ik verzon dus ook een smoes waarbij ik zei dat ik naar een vriendin ging met de trein (De jongen woonde namelijk ver weg). Ik vertrok richting station en met de trein
kwam ik aan op bestemming waar de jongen mij met zijn auto ophaalde. Ik heb een avond lang met hem in bed gelegen en mij gelukkig gevoeld.
Hier werd het voor mij duidelijk dat ik echt 100% homoseksueel was.
Toen de jongen vervolgens wilde afspreken voor een tweede date, was ik van plan om deze keer wel mijn ouders te vertellen waar ik naar toe ging.
Ik wilde zo met een luchtig bericht uit de kast komen. Ik vertelde dan ook mijn ouders en mijn zus dat ze vanavond allemaal thuis moesten blijven omdat ik iets
belangrijks wilde vertellen (Lekker overduidelijke en zo!). 's Avonds zaten we dan ook met het hele gezin beneden. Ik vertelde vervolgens mijn ouders in, wat voor
mij voelde als 10 uur, dat ik niet bij een vriendin was de vorige keer dat ik weg ging. Ze keken me dan ook met verbazing aan, in angst dat ik iets gedaan had wat
eigenlijk niet door de beugel kon. Ik vertelde dan ook maar snel dat ik een date had. Meteen was de angst van de gezichten verdwenen, maar nu bleef alsnog de nieuwsgierigheid over.
"Ik had een date met een jongen" zei ik op een zo snel mogelijk tempo zonder ze aan te kijken. Het bleef akelig stil maar toen ik mijn hoofd opbeurde om ze aan te kijken zag ik
enkel glimlachende gezichten. "Lieverd, het maakt ons echt niets uit waar jij mee afspreekt, zo lang je maar gelukkig bent!" Er viel een enorme druk van mijn schouders af en ik
voelde me bevrijd. Mijn zus werd dan ook meteen nieuwsgierig naar de jongen en hij werd dan ook snel opgezocht op Facebook.
Sindsdien ben ik voor de gehele wereld uit de kast en ben ik trotser dan ooit tevoren. Ik ben wie ik ben en ik ben gelukkig met mijn leven, met mijn familie
maar als belangrijkste: ik ben gelukkig met mijzelf.
Colin
Contact : info@goedgeaard.nl